Darren Cahill trenerem Rogera Federera (wciąż nieoficjalnie)

DUN I LOVE

[link widoczny dla zalogowanych]

Coraz bardziej prawdopodobne jest sfinalizowanie umowy trenerskiej między Rogerem Federerem, a Darrenem Cahillem.

Tom Godsick, manager Szwajcara potwierdził, że ostanie 2 tygodnie że ostatnie 2 tygodnie Roger spędził na czasochłonnej rehabilitacji u swojego trenera od przygotowania fizycznego, słynnego Pierre'a Paganiniego. Skutkiem tych zabiegów jest ponoć całkowite wyleczenie kontuzji pleców, która dopadła Szwajcara jesienią. Teraz Federer jedzie do Kalifornii, gdzie ma szlifować formę przed Indian Wells, właśnie pod okiem Cahilla.

Oby coś z tego wyszło wspaniałego

Isha · Wysłany: Czw 18:55, 05 Mar 2009 Temat postu:

Mi Roger kojarzy się właśnie z niezależnością, jakoś nie pasuje mi do niego stały, cotygodniowy trener. Trochę taka męska wersja Sióstr Williams - na pewien czas do jakiegoś konkretnego zadania można kogoś zatrudnić ale tak na stałe to nieee

Yannick · Wysłany: Czw 19:21, 05 Mar 2009 Temat postu:

Darren Cahill to świetny trener.Andre Agassi i Llyton Hewitt w czasie jego trenerki zostali numerami 1.
Cahill to nie jest ktoś kto narzuca swoja wole.Moim zdaniem, to on mu raczej pomoże bardziej mentalnie,psychicznie niż w samym treningu.
Teraz jak nigdy, Roger potrzebuje wsparcia,
na pewno długo się na tym zastanawiał zanim zaproponował
angaż Cahillowi...

Pawel_Maiden · Wysłany: Czw 22:18, 05 Mar 2009 Temat postu:

Higueras też miał pomóc Rogerowi, a wiadc było co się stało na Roland Garros. Może tym razem zatrudnienie nowego trenera stanie się strzałem w 10. Oby. Comon Roger ! Indian Wells będzie twoje !

Maggie Lampard · Wysłany: Pią 15:01, 06 Mar 2009 Temat postu:

Ja też nie mogę się doczekać Indian Wells...
I mam nadzieję, że Rogi je wygra, pokazując że jeszcze nie skończył się jak niektórzy już ogłosili...

Pawel_Maiden · Wysłany: Pią 16:48, 06 Mar 2009 Temat postu:

Roger ma za wielki talent by już kończyc karierę

Deva87 · Wysłany: Pią 17:34, 06 Mar 2009 Temat postu:

To prawda, tylko z tego właśnie powodu może być dla niego ciężkie do zaakceptowania, że nie będzie już wygrywał wielu turniejów. Mam nadzieję, że się odbiję, i wygra w tym roku co najmniej jeden turniej wielkoszlemowy, a najlepiej to dwa

DUN I LOVE · Wysłany: Pią 17:44, 06 Mar 2009 Temat postu:

Deva87 · Wysłany: Pią 18:26, 06 Mar 2009 Temat postu:

Nie jestem tego taki pewien, ja np. nie płakałem po finale AO

To prawda. Problem w tym, że Federer tak wysoko zawiesił poprzeczkę, że porażką dla niego jest brak przynajmniej dwóch triumfów w ciągu roku w turniejach wielkoszlemowych. Wszyscy mówią o kryzysie nie dlatego, że gra słabo (przecież zostawia w tyle całą resztę poza Nadalem), tylko że gra słabo jak na jego możliwości.

DUN I LOVE · Wysłany: Sob 3:03, 07 Mar 2009 Temat postu:

Isha · Wysłany: Sob 11:18, 07 Mar 2009 Temat postu:

Jak to się mówi - apetyt rośnie w miarę jedzenia Laughing

Jeśli ktoś dominuje i wygrywa wszystko to kolejne sukcesy tak nie cieszą jak te które przychodzą po jakiejś przerwie albo są niespodziewane. Nie wiem czy tak było ale myślę, że fanów Rogera dużo bardziej cieszył sukces na USO 08 niż kolejne wcześniejsze, seryjne triumfy

Ja np. mam tak, że im bardziej sukces jest niespodziewany i trudniej przychodzi to dużo bardziej mnie cieszy

Dominacja jest fajna ale w pewnym momencie zaczyna się tracić radość z kolejnych pojedynczych, małych sukcesów a zaczyna się tylko mało emocjonalne naliczanie kolejnych turniejów

Deva87 · Wysłany: Nie 18:55, 08 Mar 2009 Temat postu:

Oboje macie rację. To prawda, że trudno jest kibicować Rogerowi. Zwłaszcza ostatnio, kiedy kilka jego piłek pod rząd ląduje w połowie siatki, od razu poziom adrenaliny się podnosi, bo wszyscy wiemy czym to może się skończyć. Bardzo trudno zaakceptować przegrane, które są w dużej mierze spowodowane słabą odpornością psychiczną. Przecież w ubiegłym roku Federer przegrał nawet z Roddickiem (sic!). Nie chodzi o to, że to słaby zawodnik, ale przebieg ich rywalizacji jest ogólnie znany.

Szczerze? Mnie nawet nie tyle cieszą wygrane (co oczywiście też się liczy), ale to jak Fed gra ładnie i skutecznie, bez momentów kryzysu.

Jednak tak, zupełnie inaczej kibicuje się Federerowi i np. Nishikoriemu, przy tym drugim cieszy każda wygrana, przy pierwszym rozczarowuje nawet porażka w finale.